Rozdział 24

 Rozdział dedykowany

Blair Blanco

Dziękuje za 2 miejsce w konkursie

-Violu co byś powiedziała na wspólny wypad?-spytałem
-To zależy gdzie i z kim?- odpowiedziałam
-No jak to z kim no ze mną a jechalibyśmy w góry na narty,- powiedziałem ucieszony i wziąłem ją na kolana.
-No to jak mam jechać z takim przystojniakiem-powiedziałam dotykając jego policzka i cicho chichocząc-dodałam- To trudno będzie mi od mówić.
-No widzisz czyli się zgadzasz?-upewniłem się.
-Oczywiście,że się zgadzam-powiedziałam i wpiłam się w jego usta.
Całowaliśmy się namiętnie, ale delikatnie i czułością wplątałam swoje ręce w jego kasztanowe włosy i pogłębiłam pocałunek, a on trzymał mnie kurczowo w tali.
Przestaliśmy dopiero kiedy zabrakło nam tchu.

Oparliśmy się o swoje czoła i patrzyliśmy sobie w oczy.
-Leon kiedy mielibyśmy jechać na te narty?-spytałam nadal trzymając jego włosy i siedząc na jego kolanach.
-Jutro-odpowiedziałem jeżdżąc ręką od jej włosów do tali.
-Tak szybko?-spytałam przejęta.
-Tak chce cię mieć tylko dla siebie jak najszybciej. -powiedziałem i cmoknąłem ją w nos.

Wstałam z jego kolan i ruszyłam do szafy,ale gdy ją otworzyłam ujrzałam same letnie rzeczy.Chciałam już coś powiedzieć Leonowi, ale on właśnie wyszedł. Ciekawe jak on to sobie wyobraża w co ja się ubiorę, przecież nie będę paradować w sukienkach w górach zimą. Boże w co ja się wpakowałam. Jeszcze do tego ta jego przemiana nie wiem co mam o niej myśleć z jednej strony go kocham, ale z drugiej nie wiem czy dam radę go nauczyć go kochać i czy wytrzymam z jego humorkami, ale może ten wyjazd nam pomorze. Tylko jak ja mu mam powiedzieć,że nie umiem na tym jeździć, pewnie się będzie ze mnie śmiał. No trudno... Będę musiała przeżyć, a teraz muszę iść się spytać o te głupie ubrania.

Wyszłam ze swojego pokoju i ruszyłam do sypialni Leona. Gdy tylko weszłam ujrzałam go pakującego się, no pęknie o siebie to dba, ale o mnie to już nie pomyśli. Uduszę go kiedyś.
-Co robisz?-spytałam go jak gdy by nic.
-Pakuje się, ty też powinnaś jutro rano wyjeżdżamy-powiedział i sio mnie uśmiechnął.
Ciekawe co ja do tej walizki mam zabrać sandałki, klapki. Teraz to już na serio byłam zła.
Podeszłam do niego i chwyciłam za ramiona tak, że moje usta  były koło jego ucha.
-Leoś-powiedziałam szeptem-A co ja mam kurwa tam zabrać jak w mojej szafie są tylko letnie rzeczy-teraz to już krzyknęłam

Po usłyszeniu tych słów dopiero teraz przypomniałem sobie,że .nie kupiłem jej nic ciepłego do ubrania.
-Violu przepraszam zapomniałem o tym nie krzycz tak za chwilę pojedziemy do sklepu to ci kupię całe wyposażenie na narty i w góry.
-Dobrze, przepraszam nie powinnam tak krzyczeć, a mogę jechać z tobą do tego sklepu to samo sobie wszystko kupię jak oddasz mi mój portfel.-
-Nie masz za co przepraszać nic się nie stało, jechać ze mną możesz, ale portfela nie dostaniesz bo to ja wymyśliłem wyjazd i to ja chcę cię op kupić w ubrania. Nie będziesz płacić ze swoich pieniędzy w mojej obecności- powiedziałem surowo.
-Ale Leon...
-Nie ma żadnego ale jesteś ze mną i ja płacę i nie kłóć się ze mną-powiedziałem już łagodniej.

Założyłam na piersi ręce i zrobiłam na naburmuszoną minę, a on podszedł do mnie chwycił  za łokcie i zachlanie wpił się w moje usta. 

Całował mnie zachłannie i spragnieni jak by chciał udowodnić wszystkim, że ma racje i że jestem jego. Gdy się od siebie oderwaliśmy uderzyłam go lekko w klatę piersiową, apotem się w nią wtuliłam, a on mnie objął swoimi ramionami.

Hej tu ja rozdział jest dzisiaj miał być wczoraj, ale jestem chora i źle się wczoraj czułam.
Co do rozdziału to mam nadzieję że wam się podoba macie Leonette cieszcie się nią bo moja wyobraźnia plata figle. W następnym będzie wyjazd Leonetty i tam się dużo będzie dziać.

Więcej nie zdradzam 

Do następnego

20 Komentarzy= next 

Madzia:)